Śniadanie

Ostatnio same relacje z różnych wydarzeń. Dzisiaj dla odmiany coś z codzienności. Czyli co jem na śniadanie.

Kto mnie zna, ten wie, że moje śniadania wyglądają codziennie tak samo. Zjadam po pół kajzerki z miodem, dżemem i Nutellą. Do tego herbata.

Tutaj musiałem swoje przyzwyczajenia troszkę przystosować do panujących warunków i dostępnych produktów. Problem pierwszy - kajzerki znalazłem tylko w markecie, a przy tym ich jakość nie powala. Są takie "napompowane". Zamiast tego kupuję (prawie) lokalne pieczywo, czyli:

Лепёшки (lepioszki). Jest to pieczywo popularne w Azji, wypiekane w glinianym piecu. Do przygotowania ciasta nie używa się drożdży, jednakże lepioszki, które kupuję przygotowywane są z ich użyciem. Na środku odciskany jest wzór, pierwotnie każdy piekarz miał swój.

Lepioszka

Матнакаш (matnakasz). Tradycyjny armeńsku chleb, w latach 30-tych XX wieku rozpowszechnił się w ZSRR. Wtedy też komuniści rozsiali plotkę, że wzór na środku chleba symbolizuje zaorane pole. Tu już do wypieku używa się drożdży lub zakwasu piekarniczego.

Matnakasz

Kolejna zmiana (na gorsze) to dżem. Przyzwyczajony jestem do dżemu produkcji domowej z kawałkami owoców. Oczywiście moja Mama robi najlepszy. Tu konwencja nazewnicza jest trochę inna: dżem to coś jakby galaretka na soku owocowym (bez kawałków). Jest też konfitura - w niej pojawiają się symboliczne kawałeczki owoców.

No i zmiana trzecia - pijam teraz kakao do śniadania, jak kilka lat temu :) Nie, przyczyną nie jest brak herbaty, ale obecność mikrofalówki w pokoju ;) dzięki czemu mogę szybko podgrzać mleko.

Smacznego!